After spending 10 nights at La Sagone, it was time for us to be on the move again. While La Sagone was a wonderfully quiet campsite (after the madness of people coming and going in Biguglia), there was just too little shade. Our last couple of days there were mostly spent moving our table and chairs onto other pitches to get just a bit of relief from the sun and heat or finding excuses to walk to the SuperU supermarket just so that we could go and stand in their air conditioning (highly recommend spending a couple of minutes in the aisle between the yoghurts and the cheeses). And we’ll be happy if we don’t see another pepper tree for a while. Everything on the pitch, including the roof of the tent, was always covered in leaves and little flowers, and it got into everything! Lulu finally found the lizards, which was a nice distraction for her from the heat. Not so great, if she happened to spot one and then either pulled the chair or her buggy over trying to get to it!
The only other thing we did was go to the vet with Lulu as she has an ear infection in her left ear. Luckily for us, there was a vet in Sagone, and after a quick trip back to the campsite to pick up her doggy passport, we then had to try and explain what the problem was. That done, by speaking very slowly and lots of pointing, we sat there for two hours waiting for a gap in their busy practice. We saw all kinds of cats and dogs come past, so at least that was interesting. It might have been a little more helpful if they had told us that we could come back just before 12:00, but none of us were really complaining as they had air conditioning 😊. The ear infection was indeed a nasty one and after a gigantic struggle on the part of Lulu (her ears are a particular issue), the vet finally managed to get some medicine into her ear. And then over to us to do it for the next five days which has presented its own challenges and a couple of bruises and scrapes for Kris and I. Lulu will let you do pretty much anything else (maybe a little exaggerated) but her ears are a complete no-no if she thinks you are going to have to put something in them.
But this blog was more about our trip to our next campsite. For our last week on Corsica (before we move over to Sardinia), we booked a campsite just outside of Porto-Vecchio, back on the east side of Corsica. The 175 km drive was fairly uneventful (we’re quite obviously getting used to the idiotic driving style of the average Corsican), and once again took us through the beautiful countryside and little towns that we have come to know in Corsica. On one of the last bits before our destination, there was a brilliant view of the sea and you can even see the coastline of Sardinia.
But this blog was more about our trip to our next campsite. For our last week on Corsica (before we move over to Sardinia), we booked a campsite just outside of Porto-Vecchio, back on the east side of Corsica. The 175 km drive was fairly uneventful (we’re quite obviously getting used to the idiotic driving style of the average Corsican), and once again took us through the beautiful countryside and little towns that we have come to know in Corsica. On one of the last bits before our destination, there was a brilliant view of the sea and you can even see the coastline of Sardinia.
Having arrived at Camping Les Ilots D’Or at about 15:30, and having learnt from our previous mistakes, we made it very clear to the lady at the reception that SHADE was our number one priority, even if we had booked a Comfort XL Mer spot. Luckily, she understood and gave us a couple of options to look at – we could leave the car at the reception and then go and have a look, come back, and then give her our preferred pitch number. Right and off we went, but it is a rather large campsite and a bit of a trek down from reception to the bottom pitches (near the water) and then back up again. The one that we had originally been assigned had ZERO shade – so NOT an option!!. But luckily, there were others, and we decided to go for B9 because even at 16:00, there was SHADE and it looked like there would probably be shade for most of the day given the placement of the trees!!! All the capitals and exclamation marks are maybe a little over the top but there can be no doubt how valuable shade is when the temperatures are hitting the 40-degree mark.
We set up camping for the most part and then went to go and get dinner (Burger King – sometimes you just have to go for the easiest option, and neither of us felt like eating another pizza) and a bit of groceries. Back at the campsite, we had a bit of a look around. We are not directly on the Med as you can see from the map, but more of a little cove, which means the water is more like a lake than the sea and very warm (according to Kris – I haven’t been in yet).
The only downside of the campsite is that this one has ants. Lots of different ants. Tiny little ones who are using the tent to get from one side of the pitch to the other, as well as anything (like Lulu’s bowl that has been on the ground for five seconds), all the way to really big ones living in one of the trees on the pitch. And they bite as we came to realize as we were setting up the Combi-Camp. Looking around, however, we are not the only ones with this challenge, and we see that people have put out anti-ant powder around their tents/caravans/campers. The little supermarket we went to yesterday didn’t have any powder, only a kind of ant trap, which had zero effect. This morning, we drove a little further to the big Auchan hypermarche for some ant powder (which is having some effect at least), but we also bought a local cake made with figs and nuts, as well as some Corsican honey.
During this last week in Corsica, we’ll be looking to go to at least Porto-Vecchio proper and Bonifacio. We also need to start looking at which ferry we want to take to Sardinia and make some plans for where to go when we get there.
Na 10 nachten in La Sagone was het tijd om weer verder te trekken. Hoewel La Sagone een heerlijk rustige camping was (na de drukte van Biguglia), was er gewoon te weinig schaduw. Onze laatste dagen daar brachten we voornamelijk door met het verplaatsen van onze tafel en stoelen naar andere plaatsen om een beetje verkoeling te vinden en excuses te verzinnen om naar de SuperU-supermarkt te lopen, zodat we daar in de airconditioning konden staan (een aanrader is om een paar minuten in het gangpad tussen de yoghurt en de kaas te blijven staan). En we zijn blij als we een tijdje geen peperboom meer zien. Alles op de kampeerplaats, inclusief het dak van de tent, was altijd bedekt met bladeren en kleine bloemen, en die kwamen overal terecht! Lulu vond eindelijk de hagedissen, wat een leuke afleiding voor haar was van de hitte. Niet zo leuk was het als ze er een zag en vervolgens de stoel of haar buggy omvertrok om erbij te kunnen komen!
Het enige andere wat we deden was met Lulu naar de dierenarts gaan, omdat ze een oorontsteking in haar linkeroor had. Gelukkig voor ons was er een dierenarts in Sagone, en na een korte rit terug naar de camping om haar hondenpaspoort op te halen, moesten we proberen uit te leggen wat het probleem was. Toen dat gedaan was, zaten we daar twee uur lang te wachten op een gaatje in hun drukke praktijk, terwijl we heel langzaam spraken en veel wezen. We zagen allerlei soorten katten en honden voorbijkomen, dus dat was in ieder geval interessant. Het zou misschien wat handiger zijn geweest als ze ons hadden verteld dat we net voor 12.00 uur terug konden komen, maar niemand van ons klaagde echt, want ze hadden airconditioning 😊. De oorontsteking was inderdaad ernstig en na een enorme worsteling van Lulu (haar oren zijn een bijzonder probleem) slaagde de dierenarts er uiteindelijk in om wat medicijnen in haar oor te krijgen. En toen was het aan ons om dat de komende vijf dagen te doen, wat zijn eigen uitdagingen met zich meebracht en een paar blauwe plekken en schrammen voor Kris en mij. Lulu laat je vrijwel alles doen (misschien een beetje overdreven), maar haar oren zijn absoluut taboe als ze denkt dat je er iets in gaat doen.
Maar deze blog ging meer over onze reis naar onze volgende camping. Voor onze laatste week op Corsica (voordat we naar Sardinië verhuizen) hebben we een camping geboekt net buiten Porto-Vecchio, terug aan de oostkant van Corsica. De rit van 175 km verliep vrij rustig (we raken duidelijk gewend aan de idiote rijstijl van de gemiddelde Corsicaan) en voerde ons opnieuw door het prachtige landschap en de kleine stadjes die we op Corsica hebben leren kennen. Op een van de laatste stukjes voor onze bestemming was er een schitterend uitzicht op de zee en kon je zelfs de kustlijn van Sardinië zien.
Toen we om ongeveer 15.30 uur aankwamen bij Camping Les Ilots D’Or, hadden we van onze eerdere fouten geleerd en maakten we de dame bij de receptie heel duidelijk dat SCHADUW onze eerste prioriteit was, ook al hadden we een Comfort XL Mer-plaats geboekt. Gelukkig begreep ze dat en gaf ze ons een paar opties om te bekijken – we konden de auto bij de receptie achterlaten en dan gaan kijken, terugkomen en haar vervolgens ons favoriete plaatsnummer geven. Oké, daar gingen we, maar het is een vrij grote camping en het is een behoorlijke wandeling van de receptie naar de onderste plaatsen (vlakbij het water) en dan weer terug naar boven. De plek die we oorspronkelijk toegewezen hadden gekregen, had GEEN schaduw – dus GEEN optie! Maar gelukkig waren er andere plekken en we besloten voor B9 te gaan, omdat er zelfs om 16.00 uur SCHADUW was en het ernaar uitzag dat er waarschijnlijk het grootste deel van de dag schaduw zou zijn, gezien de plaatsing van de bomen! Alle hoofdletters en uitroeptekens zijn misschien een beetje overdreven, maar er bestaat geen twijfel over hoe waardevol schaduw is als de temperatuur de 40 graden bereikt.
We hebben het grootste deel van de camping opgezet en zijn toen gaan eten (Burger King – soms moet je gewoon voor de gemakkelijkste optie gaan, en geen van ons beiden had zin in nog een pizza) en wat boodschappen doen. Terug op de camping hebben we even rondgekeken. We liggen niet direct aan de Middellandse Zee, zoals je op de kaart kunt zien, maar meer aan een kleine baai, wat betekent dat het water meer op een meer dan op zee lijkt en erg warm is (volgens Kris – ik ben er nog niet in geweest).
Het enige nadeel van de camping is dat er mieren zijn. Heel veel verschillende mieren. Kleine miertjes die de tent gebruiken om van de ene kant van het veld naar de andere te komen, maar ook alles wat maar een beetje beweegt (zoals Lulu’s kom die vijf seconden op de grond heeft gestaan), tot aan hele grote mieren die in een van de bomen op het veld leven. En ze bijten, zoals we ontdekten toen we de Combi-Camp aan het opzetten waren. Als we om ons heen kijken, zien we echter dat we niet de enigen zijn met dit probleem en dat mensen anti-mierenpoeder rond hun tenten/caravans/campers hebben gestrooid. De kleine supermarkt waar we gisteren waren, had geen poeder, alleen een soort mierenval, die geen enkel effect had. Vanmorgen zijn we iets verder gereden naar de grote Auchan-hypermarkt voor wat mierenpoeder (dat in ieder geval enig effect heeft), maar we hebben ook een lokale cake met vijgen en noten gekocht, evenals wat Corsicaans honing.
Deze laatste week willen we in ieder geval naar Porto-Vecchio zelf en Bonifacio gaan. We moeten ook gaan kijken welke veerboot we naar Sardinië willen nemen en plannen maken voor waar we heen willen als we daar zijn.
