Today we took a relatively short drive north of Sagone to see the Calanques de Piana in Piana, which lies roughly halfway between Ajaccio and Calvi on the Gulf of Porto. These jagged cliffs, made of red ochre, are a UNESCO World Heritage Site and a recurring item on the must-see lists.
After driving along the coast for a bit, we headed inland again. Here we came across some interesting other road-users – goats grazing along the side of the road as they were being moved to another pasture. The other interesting thing is that we finally had a stretch of straight road, something that, in our experience, is rare in Corsica, especially in the mountains.
The Calanques de Piana are probably best viewed from the waterside. But with Lulu it is a bit of a challenge finding a boat that we could go on. The only one that would have been suitable was fully booked, with the available slot on July 3. In retrospect, we should maybe have driven through Piana to see if we could see the view from the other side of the village, but I am including a photo (with thanks to Wikipedia) of what it would have looked like.
These are the photos I took from the vantage point we had, including a stunning view of the Gulf of Porto:
The village of Piana itself is a tight configuration of buildings with very narrow roads set up on the hillside. As you drive up to Piana, one of the first things you see are the cute streetlights and the church in the middle of the square.
Cargèse (Carghjese in Corsican) was established at the end of the 18th century by the descendants of Greek immigrants who had settled in Corsica a century earlier. The main activity for the village is tourism and it is easy to see why when you look at the beautiful views from the upper part of the village. In the second image, you can just about see one of the many Genovese towers that can be seen mainly in the coastal areas.
We ended up having lunch at a different restaurant that we saw on the way to Piana, but it offered a shaded terrace and an interesting menu. I went for the plat du jour (plate of the day) which was grilled salmon, and Kris chose the herring salad. Dessert was a fig flan for me (which was delicious but way too big for me to finish) and a tiramisu for Kris.
One last photo with the bay in the background, and then back to the campsite with a couple of photos on our drive back.
Vandaag hebben we een relatief korte rit naar het noorden van Sagone gemaakt om de Calanques de Piana in Piana te bekijken, dat ongeveer halverwege Ajaccio en Calvi aan de Golf van Porto ligt. Deze grillige kliffen, gemaakt van rode oker, staan op de UNESCO Werelderfgoedlijst en staan vaak op lijstjes met bezienswaardigheden die je gezien moet hebben.
Na een tijdje langs de kust te hebben gereden, zijn we weer landinwaarts gereden. Hier kwamen we een aantal interessante andere weggebruikers tegen: geiten die langs de kant van de weg graasden terwijl ze naar een andere weide werden gebracht. Het andere interessante was dat we eindelijk een stuk rechte weg hadden, iets wat naar onze ervaring zeldzaam is op Corsica, vooral in de bergen.
De Calanques de Piana zijn waarschijnlijk het best te zien vanaf het water, en zouden vooral bij zonsondergang bijzonder mooi zijn. Maar met Lulu is het een beetje een uitdaging om een boot te vinden waar we op kunnen. De enige die geschikt zou zijn geweest, was volgeboekt, met een beschikbare plek op 3 juli. Achteraf gezien hadden we misschien door Piana moeten rijden om te kijken of we het uitzicht vanaf de andere kant van het dorp konden zien, maar ik voeg foto’s toe (met dank aan Wikipedia) van hoe het eruit zou hebben gezien.
Het dorpje Piana zelf is een compacte verzameling gebouwen met zeer smalle straatjes op de heuvel. Als je Piana binnenrijdt, zijn een van de eerste dingen die je ziet de schattige straatlantaarns en de kerk in het midden van het plein.
Net als de afgelopen dagen was het erg warm, dus we hebben iets gedronken op een van de vele terrassen voordat we teruggingen naar de auto. Op de weg naar boven waren we door een ander dorp gekomen, Cargèse, waar we een leuk plekje hadden gezien om te lunchen.
Cargèse (Carghjese in het Corsicaans) werd aan het einde van de 18e eeuw gesticht door de nakomelingen van Griekse immigranten die zich een eeuw eerder op Corsica hadden gevestigd. De belangrijkste activiteit voor het dorp is toerisme en het is gemakkelijk te begrijpen waarom als je kijkt naar het prachtige uitzicht vanaf het bovenste deel van het dorp.
Uiteindelijk hebben we geluncht in een ander restaurant dat we onderweg naar Piana hadden gezien, maar dat een schaduwrijk terras en een interessant menu had. Ik koos voor het plat du jour (dagschotel), dat was gegrilde zalm, en Kris koos voor de haringsalade. Als dessert nam ik een vijgenflan (die heerlijk was, maar veel te groot voor mij om op te krijgen) en Kris nam een tiramisu.
Nog een laatste foto met de baai op de achtergrond, en toen terug naar de camping met een paar foto’s onderweg.
