It was October last year when we were last in Bédoin. Kris has been coming here since 1999, and I’ve racked up a couple of visits since 2010. It always feels like coming home, but this time it’s just slightly different because we are not renting a house but have our house with us. I’ve lost count of the number of times we passed Camping Le Pastory on our drive over the Col de la Madeleine, and now we are among the many campers here.
We arrived on Saturday at just before 15:00. It took us about 6 hours to travel less than 300 km – lots of traffic jams because of accidents and just general congestion due to the long weekend. But as luck would have it, we could only check in as of 15:00, so our timing was perfect! We were assigned our site (#63) and off we went to set up camp.
Once we were generally installed, Kris headed off to the pool (and an absolute must-have from now on given the warm temperatures), and then later we drove down into town for dinner at Pasta e Basta. This is our standard practice, and we have learnt from experience to call ahead for a reservation, especially on the weekends. Kris tends to vary his order, but mine is standard – spaghetti carbonara followed by a panna cotta with caramel sauce.
Because we are staying longer, we’ve unpacked a lot more than we did for the one-night stays. The table, easy lounge chair, and clothing racks have made it out of the roof carrier or the storage under the bed. We are getting more and more familiar with our Combi Camp. As I mentioned in the previous blog, we’ve come to realize that it is not all quite as big as we thought it was. But that’s also maybe because we took too much stuff with us. But two things have come in handy – the “ceiling” fan we bought (it is warm here – 28 – 30 degrees) and the drying rack we asked for at Christmas. Some things still have to happen even when you are travelling 😉.
Normally, when we come for a week or so, we have a full program of markets go to, oysters to eat in Les Halles in Avignon, and specific shops we want to visit. This time round, we decided our only “must-do” was the market on a Monday morning in Bédoin itself. It is and always has been one of our favourite markets. Even though we were there early (some vendors were still unpacking), it got really, really busy really, really quickly. There were already about 10 people in front of me at the bakery when I went to get our croissants (standard size because the minis were already sold out), and later on, we even had to wait for a table to free up at Les Relais for a cup of coffee. So, we were glad to get back to the campsite for a bit of peace and quiet.
The long weekend isn’t the only reason it is so busy here. The are always events going on and this week we learnt of two Dutch-organized events – one for MS and one for ALS. Our neighbours are a young couple from Utrecht, and about three weeks ago they decided to participate in the Tour du ALS (Team Demmer) to raise funds for research into ALS. During the event on Thursday, they are planning to walk up the Mont Ventoux. Having cycled it once in 2018, we know what it takes, and we have deep admiration for what they plan to do.
What has been a bit of a surprise is that there is a nice route to walk into Bédoin around the back side of the camping. This means that you get to walk through a wooded area with lots of shade, and you don’t have to share the road with crazy cyclists, cars, and other modes of transport. We haven’t done the full walk into the town yet, but it’s a nice after-dinner stroll with Lulu to the road, and it offers a completely different view of the mountain, which is, as always, beautiful to see.
Het was oktober vorig jaar toen we voor het laatst in Bédoin waren. Kris komt hier al sinds 1999 en ik sinds 2010. Het voelt altijd als thuiskomen, maar deze keer is het net iets anders omdat we geen huis huren, maar ons eigen huis bij ons hebben. Ik ben de tel kwijtgeraakt van het aantal keren dat we Camping Le Pastory zijn gepasseerd tijdens onze rit over de Col de la Madeleine, en nu zijn we een van de vele kampeerders hier.
We kwamen zaterdag net voor 15.00 uur aan. Het kostte ons ongeveer 6 uur om minder dan 300 km af te leggen – veel files vanwege ongelukken en algemene congestie vanwege het lange weekend. Maar het toeval wilde dat we pas vanaf 15.00 uur konden inchecken, dus onze timing was perfect! We kregen onze plek toegewezen (#63) en gingen aan de slag om ons kamp op te zetten.
Toen we eenmaal grotendeels geïnstalleerd waren, ging Kris naar het zwembad (en dat is vanaf nu een absolute must gezien de warme temperaturen), en later reden we naar de stad voor een diner bij Pasta e Basta. Dit is onze standaardprocedure, en we hebben uit ervaring geleerd om van tevoren te reserveren, vooral in het weekend. Kris varieert vaak met zijn bestelling, maar ik bestel altijd hetzelfde: spaghetti carbonara gevolgd door een panna cotta met karamelsaus.
Omdat we langer blijven, hebben we veel meer uitgepakt dan bij een verblijf van één nacht. De tafel, de comfortabele fauteuil en de kledingrekken zijn uit de dakdrager of de opbergruimte onder het bed gehaald. We raken steeds meer vertrouwd met onze Combi Camp. Zoals ik in de vorige blog al zei, zijn we ons gaan realiseren dat hij niet zo groot is als we dachten. Maar dat komt misschien ook omdat we te veel spullen hebben meegenomen. Twee dingen zijn echter erg handig gebleken: de plafondventilator die we hebben gekocht (het is hier warm – 28-30 graden) en het droogrek dat we met Kerstmis hebben gevraagd. Sommige dingen moeten gewoon gebeuren, ook als je op reis bent 😉.
Normaal gesproken hebben we, als we een week of zo komen, een vol programma met markten om te bezoeken, oesters om te eten in Les Halles in Avignon en specifieke winkels die we willen bezoeken. Deze keer besloten we dat onze enige “must-do” de markt op maandagochtend in Bédoin zelf was. Het is en blijft een van onze favoriete markten. Hoewel we er vroeg waren (sommige verkopers waren nog aan het uitpakken), werd het heel snel heel druk. Er stonden al ongeveer tien mensen voor me in de rij bij de bakker toen ik onze croissants ging halen (standaardformaat, want de minicroissants waren al uitverkocht), en later moesten we zelfs wachten op een tafel bij Les Relais voor een kopje koffie. We waren dus blij om terug te keren naar de camping voor wat rust en stilte.
Het lange weekend is niet de enige reden waarom het hier zo druk is. Er zijn altijd evenementen gaande en deze week hoorden we van twee door Nederlanders georganiseerde evenementen: één voor MS en één voor ALS. Onze buren zijn een jong stel uit Utrecht en ongeveer drie weken geleden besloten ze deel te nemen aan de Tour du ALS (Team Demmer) om geld in te zamelen voor onderzoek naar ALS. Tijdens het evenement op donderdag zijn ze van plan om de Mont Ventoux op te lopen. Omdat we deze berg in 2018 een keer hebben gefietst, weten we wat daarvoor nodig is en hebben we veel bewondering voor wat ze van plan zijn te doen.
Wat een beetje een verrassing was, is dat er een mooie route is om Bédoin binnen te lopen aan de achterkant van de camping. Dit betekent dat je door een bosrijk gebied met veel schaduw loopt en dat je de weg niet hoeft te delen met gekke fietsers, auto’s en ander verkeer. We hebben de volledige wandeling naar de stad nog niet gemaakt, maar het is een mooie wandeling na het eten met Lulu naar de weg, en het biedt een heel ander uitzicht op de berg, die zoals altijd prachtig is om te zien.
